De Van Oord Winterwedstrijden. Berucht om het roeien in, je raadt het wel, winterse omstandigheden. Twee dagen lang gingen 11 Euros boten van start voor 5k op de Delftse Schie. Voor de eerstejaars was dit de eerste klassementwedstrijd en voor mij was het de eerste wedstrijd in de skiff.
Zaterdag waren de weersomstandigheden prima en moesten EJZ en EJD roeien voor klassementspunten. EJD heeft hiermee twee klassementspunten binnengehaald. EJZ is tweede geworden in de 4+ en kreeg het maximaal aantal punten. Voor beiden een goed begin van het seizoen!
Naast de EJ’s zijn ook Berend en Martijn skiffend van start gegaan in het LHB en in het HG veld met voor Berend een tweede plek. Al met al dus een goede eerste dag voor Euros.
De website van de Winterwedstrijden stond zondag vol met waarschuwingen voor regen en harde wind. Zo werd het volgende vermeld: ‘In de ochtend staat er een harde wind mee die in de loop van de dag draait naar schuin tegen’. Ook was er een code geel voor het laatste blok om 16 uur.
's Ochtends vroeg begon EJD aan hun tweede wedstrijd. Met volle wind mee en de ervaring van de dag ervoor gingen ze een goede 30 seconden sneller dan zaterdag!
In het tweede blok om 13 uur startte ik in de skiff tegelijk met Emma en Nellie in het dames beginnelingen veld. Iets daarvoor startte Akkie in het dames gevorderde veld en Berend en Martijn in de dubbel in het heren gevorderde veld. Wij hadden hier nog volle wind mee. Het draaien van de wind duurde na onze wedstrijd niet lang meer want EJZ, die om 16 uur was gestart, had als enige van Euros die dag volle wind tegen.
Zondag rond 11 uur was ik op het Delftse terrein met de rest van OJ mijn boot aan het opriggeren. We moesten volgens de reglementen een uur van tevoren het water op dus iedereen was lekker aan het doorwerken. Mijn boot was opgehangen in de Bowa en door de regen was deze helemaal vol met water geregend. Daar gingen mijn droge schoenen. Er werd niet heel veel gepraat. Iedereen was in zijn eigen (natte en koude) wereld.
Mijn vader wilde mijn eerste skiffwedstrijd voor geen goud missen, dus hij was ondanks het weer meegekomen om te kijken. Hij heeft vroeger ook gewedstrijdroeid en was mij op de heenweg aan het ondervragen over mijn afstelling, focuspunten en mentale punten tijdens de wedstrijd. De spanning zat er bij ons beiden wel in, op een goede manier.
Na het riggeren was het omkleden, snel nog wat eten, voorbespreken en de boot in het water leggen. Het oproeien ging aardig goed, maar het was wel beuken tegen de golven, wind en regen. Ik was goed warm en twintig minuten van tevoren lag ik onder de brug te wachten voor de start. Na 5 minuten was ik al koud, maar gelukkig had ik in een plastic zak nog een extra jas. Ik probeerde zoveel mogelijk heen en weer te roeien, maar hoe gek het ook was, bijna iedereen bleek dit idee te hebben waardoor het lekker chaotisch was. Onderweg kreeg je veel opmerkingen als: ‘We hadden ook gewoon een andere sport kunnen kiezen’ of ‘We doen dit voor onze lol toch??’. Ik moest daar wel om lachen, het was een soort bonding door lijden. Toen werden we naar de start geroepen.
Het eerste gedeelte van de race was rustig. Ik hoorde van mijn vader dat ik bakboord wal moest houden en ik kreeg veel aanmoediging (na de wedstrijd was hij ook enorm schor). Mijn coach Mart zou het eerste deel met Akkie meefietsen en daarna naar mij toe komen. Ik werd aan het begin helaas al snel door iemand ingehaald maar ik probeerde het allemaal bij mijzelf te houden. Als ik mijn best heb gedaan ben ik helemaal tevreden en ik weet hoe belangrijk het is om je techniek te blijven houden. Niet al helemaal kapot gaan aan het begin dus. Met nog drie kilometers te gaan kwamen Arne en Mart meefietsen. Ik hoorde erg veel lawaai van de kant en het bleek dat we met 5 roeiers dichtbij elkaar lagen. Ik was er twee aan het inhalen en er kwamen langzaam twee roeiers langs mij. Dit zorgde ervoor dat ik helemaal stuurboord wal ging varen, maar daarna werd ik niet meer zoveel afgeleid. Ik kon niet meer verder de kant in dus als iemand tegen mij in ging varen moest ik maar zorgen dat ik mijn paal aan bakboord steviger vast had dan de andere roeier. Net als bij een clash met 8’en of 4’en had ik daar eigenlijk best veel lol in!
We lagen op een gegeven moment met 4 naast elkaar maar het ging allemaal goed. Het gaf juist afleiding op het zwaarste moment in de race.
Na de wedstrijd was iedereen doorweekt en gingen we ons snel omkleden. Akkie was net tweede geworden op 2 seconden van nummer 1, echt heel close. De dubbel was derde geworden en Nellie, ik en Emma hadden respectievelijk een 6e, 11e en 14e plek. Op naar de volgende wedstrijd!